Camera obscura

Camera obscura  – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego. Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.

Budowa i zasada działania

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3–1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.

Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: miękkość, łagodne kontrasty, rozmycie, nieskończoną głębię ostrości oraz zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę. Z uwagi na te cechy obrazu camera obscura bywa do dzisiaj wykorzystywana w fotografii artystycznej.

Historia

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów.Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry. 

Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.

Pierwsze zdjęcie zrobione za pomocą camera obscura:

Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy (dzięki nim wykorzystuje się ją do fotografii artystycznej): 

• miękkość,
• łagodne kontrasty, 
• rozmycie, 
• nieskończoną głębię ostrości oraz
• zupełny brak dystorsji (wada optyczna układu optycznego polegająca na różnym powiększeniu obrazu w zależności od jego odległości od osi optycznej instrumentu), 
• pastelową kolorystykę, jeżeli jest wykonany na materiale barwnym.

Camera obscura można zrobić także samemu :) a jak? 

Materiały: 

• czarny 
• brystol 
• nożyczki 
• kalka techniczna
• kawałek folii aluminiowej 
• igła

Czynności:

• Z brystolu musimy zrobić prostopadłościan. Rysujemy szablon i wycinamy.
• Zanim skleimy brystol na środku jednej ze ścian wycinamy niewielki prostokąt.
• Z kalki technicznej wycinamy prostokąt o nieznacznie większych rozmiarach, niż ten wycięty w brystolu i przyklejamy go do brystolu, tak aby zakrywał dziurę.
• Po przeciwległej stronie na środku wycinamy koło o niewielkiej średnicy (np. 1cm).
• W folii aluminiowej robimy dziurkę np. za pomocą igły. Tak wykonaną folię przyklejamy w miejsce wyciętego koła w prostopadłościanie.
• Sklejamy prostopadłościan.

                                          GOTOWE !

Prawo autorskie

1. Definicja

Prawo autorskie– dyscyplina prawa cywilnego, zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej, a także ogół praw przysługujących autorowi utworu upoważniających go do decydowania o eksploatacji utworu i czerpaniu z niej korzyści finansowych.

2. Utwór

Utwór – przedmiot prawa autorskiego, wynik działalności twórczej człowieka posiadający indywidualny charakter, ustalony przez jego twórcę lub współtwórców w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

3. Rodzaje licencji:

FREEWARE

Licencja oprogramowania umożliwiająca darmowe rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego. Czasami licencja freeware zawiera dodatkowe ograniczenia.

PUBLIC DOMAIN

W najwęższym znaczeniu jest to twórczość, z której można korzystać bez ograniczeń wynikających z uprawnień, które mają posiadacze autorskich praw majątkowych, gdyż prawa te wygasły lub twórczość ta nigdy nie była lub nie jest przedmiotem prawa autorskiego.

SHAREWARE

Rodzaj licencji programu komputerowego, który jest rozpowszechniany bez opłat z pewnymi ograniczeniami lub z niewielkimi opłatami do wypróbowania przez użytkowników w określonym czasie. Czasami po określonej liczbie dni lub po określonej liczbie uruchomień za taki program trzeba zapłacić lub zrezygnować z korzystania z niego, odinstalowując go.

TRIAL

Rodzaj licencji na programy komputerowe polegający na tym, że można go używać przez z góry ustalony czas. Czasami zamiast ograniczenia na liczbę dni jest ograniczenie na liczbę uruchomień programu. Programy na tej licencji są w pełni funkcjonalne. Po upływie ustalonego czasu, jedyną rzeczą, na którą pozwoli program będzie rejestracja albo usunięcie z dysku twardego.

DEMO

Wersja pokazowa, próbna zwykle komercyjnego programu komputerowego. Zazwyczaj jest to wersja o ograniczonej funkcjonalności w stosunku do wersji pełnej lub wersja pełna o ograniczonej czasowo możliwości wykorzystania. W przypadku gier komputerowych jest to zwykle jeden poziom z finalnej produkcji.

ADWARE

Jest to oprogramowanie rozpowszechniane za darmo, ale zawierające funkcję wyświetlającą reklamy.

CARDWARE

Rodzaj licencji oprogramowania wywodzący się od Freeware i Shareware. Używany przez autorów, którzy udostępniają swoje programy za darmo: w zamian za to oczekują, że użytkownik przyśle im kartkę pocztową. Wymóg ten bywa mniej lub bardziej kategoryczny w zależności od konkretnej licencji. Niektóre uzależniają od tego legalność używania programu, inne pozostawiają to dobrej woli użytkownika jako sposób na wyrażenie wdzięczności autorowi

GNU

Uniksopodobny system operacyjny złożony wyłącznie z wolnego oprogramowania. GNU zapoczątkowany został przez Richarda Stallmana i był pierwszym projektem Free Software Foundation.

4. Odpowiedzialność karna:

WŁAMYWANIE SIĘ DO KOMPUTERA

Karą za takie zachowanie jest grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności na okres do 2 lat.

PODRZUCANIE WIRUSA

Za takie zachowanie grozi kara do 3 lat pozbawienia wolności.

PIRACTWO KOMPUTEROWE

Za takie zachowanie grozi kara do 5 lat pozbawienia wolności.

5. Dozwolony użytek prywatny


Umożliwia korzystanie z utworu wyłącznie do swoich własnych, prywatnych potrzeb. Warunek: utwór musi być udostępniony za zgodą twórcy;

• Obejmuje wszelkie formy korzystania z utworu. Największe znaczenie ma reprodukcja utworów;
• Nie oznacza jednocześnie prawa do kilku czy kilkudziesięciu kopii utworu.

6. Zasady korzystania z cudzych materiałów.

TO, CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ!

1. Zamieszczenie (na własnej witrynie) cudzego tekstu i podpisanie go własnym                       nazwiskiem.
2. Zamieszczenie cudzego tekstu bez podania autora. 
3. Wplatanie do własnych tekstów twórczych fragmentów cudzych tekstów jako własnych.         Takie fragmenty mogą się znaleźć w naszym tekście, ale ujęte w cudzysłów oraz                   właściwie  opisane (autor, źródło fragmentu, jeśli jest to strona internetowa – wraz z             podaniem linku). 
4. Przeróbka i łączenie cudzych utworów bez zgody i wiedzy autora. 
5. Przywłaszczanie sobie cudzych rozwiązań technicznych i webmasterskich w organizacji       innego serwisu, sposobu jego funkcjonowania, interface’u, newslettera itd.
6. Zamieszczenie cudzego tekstu bez zgody autora (licencji autorskoprawnej).Autor może         sobie nie życzyć, aby jego tekst znalazł się w jakimś niekorzystnym kontekście lub z             innych względów nie życzyć sobie publikacji na jakiejś witrynie.
7. Zamieszczenie cudzego tekstu bez linka źródłowego zwłaszcza problem ten dotyczy             „przytaczania” tekstów na różnych forach

CO MOŻNA ROZPOWSZECHNIAĆ?

Wolno rozpowszechniać w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji:
1. Już rozpowszechnione:

•  sprawozdania o aktualnych wydarzeniach,
•  aktualne artykuły i wypowiedzi na tematy polityczne, gospodarcze i społeczne,
•  aktualne zdjęcia reporterskie,

2. Krótkie wyciągi ze sprawozdań, artykułów i wypowiedzi
3. Przeglądy publikacji i utworów rozpowszechnionych,
4. Mowy wygłoszone na publicznych zebraniach i rozprawach ; nie upoważnia to jednak do        publikacji zbiorów mów jednej osoby
5. Krótkie streszczenia rozpowszechnianych utworów.

Zagrożenia przy pracy z komputerem

1. Zagrożenia zdrowotne:

- fizyczne

- psychiczne

2. Szkodliwe programy komputerowe

- wirusy –> to program komputerowy posiadający zdolność powielania się, tak jak prawdziwy wirus, stąd jego nazwa. Wirus do swojego działania potrzebuje i wykorzystuje system operacyjny, aplikacje oraz zachowanie użytkownika komputera. Wirusa komputerowego zalicza się do złośliwego oprogramowania.

- adware –> rodzaj (i typ) licencji oprogramowania. Adware jest oprogramowaniem rozpowszechnianym za darmo, ale zawierającym funkcję wyświetlającą reklamy.

- makrowirusy –> uruchamiają się tak samo jak zwykłe makra, a więc w środowisku innego programu (najczęściej któregoś z pakietu Microsoft Office - ze względu na jego popularność). Do replikowania się makrowirusy wykorzystują języki mark zawarte w zarażanym środowisku. Atakują nie pliki wykonywalne, lecz pliki zawierające definicje mark.

- trojany –> określenie oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje dodatkowo implementuje niepożądane, ukryte przed użytkownikiem różne funkcje (programy szpiegujące, bomby logiczne, furtki umożliwiające przejęcie kontroli nad systemem przez nieuprawnione osoby itp.). Nazwa pochodzi od mitologicznego konia trojańskiego

3. Profilaktyka antywirusowa

Profilaktyka antywirusowa to inaczej ochrona komputera przed wirusami./ W tym celu stosujemy programy antywirusowe, uaktualnienia systemu i pakietu microsoft office, nie otwieramy nieznanych i spamujach e-maili.

4. Punkt przywracania, kopia zapasowa

5. Zapora systemowa - Zapora to oprogramowanie lub urządzenie sprawdzające informacje pochodzące z Internetu lub sieci. Zapora blokuje te informacje lub zezwala na ich przesłanie do komputera w zależności od ustawień.

6. Oprogramowanie antywirusowe ma na celu chronienie naszego komputera przed różnymi tzw ' szkodnikami ', np. koń trojański, robak itd. Programy antywirusowe blokują też ataki hackerów.

7. Usuwanie adware: AdwCleaner.pl - to jedno z najlepszych narzędzi, które umożliwiają szybkie i skuteczne usunięcie potencjalnie niechcianego oprogramowania (PUP). Doskonale radzi sobie z wszelakiego rodzaju komponentami adware wyświetlającymi niechciane reklamy, czy zmieniającymi ustawienia przeglądarek internetowych, a także instalowanymi przypadkowo zbędnymi paskami narzędziowymi.

Rozwiązywanie problemów informatyków

Problem kasjera - możemy się z nim spotkać kiedy jesteśmy w sklepie. Polega on na tym, że kasjer nie ma nam wydać reszty z tych nominałów, które posiada. Wtedy to rodzi się kłopot. Można go rozwiązać za pomocą wydawania algorytmu reszty.

LISTA KROKÓW:

Opis słowny algorytmu wydawania reszty.
Dane: Kwota pieniędzy do wydania, nominały banknotów i bilonu uporządkowane malejąco
Wyniki: Ilość poszczególnych nominałów banknotów i bilonu
Krok 1: Ustalenie wartości początkowych
Krok 2: Sprawdzamy, ile razy najwyższy nominał mieści się w kwocie do wydania
Krok 3: Obliczamy resztę do wydania: poprzednia kwota - obliczona ilość * nominał
Krok 4: Przechodzimy do niższego nominału
Krok 5: Jeśli reszta do wydania = 0 [stop] w przeciwnym razie powtarzamy kroki 2 - 4

SCHEMATY BLOKOWE:

Program MS Excel: 

 PASCAL:

program Reszta; {obliczenia w petli WHILE}
uses crt;
cons

t N: Array [1..8] of integer = (200, 100, 50, 20, 10, 5, 2, 1);
var i,P,R: longint;
begin
clrscr;
Write('Podaj reszte do wyplacenia: ');
ReadLn(R);
i:=1;
while (R>0) do {dopoki nie wydano calej reszty}
begin
if R>= N[i] then {sprawdz czy mozna wydac danym nominalem}
begin
P:= R div N[i]; {ile razy wydac dany nominal}
R:= R - (P*N[i]); {zmniejsz reszte o wydany nominal}
WriteLn(N[i], ' x ', P); {wypisz wynik}
end;
inc(i); {rozpatrz kolejny nominal}
end;
repeat until keypressed;
end.



program wydawanie_reszty; uses crt; var reszta : longint;
begin
clrscr;
writeln('podaj kwote: '); readln(reszta); writeln;
writeln(reszta div 200, ' banknotow 200zl');
reszta:=reszta mod 200;
writeln(reszta div 100, ' banknotow 100zl');
reszta:=reszta mod 100;
writeln(reszta div 50, ' banknotow 50zl');
reszta:=reszta mod 50;
writeln(reszta div 20, ' banknotow 20zl');
reszta:=reszta mod 20;
writeln(reszta div 10, ' banknotow 10zl');
reszta:=reszta mod 10;
writeln(reszta div 5, ' monet 5zl');
reszta:=reszta mod 5;
writeln(reszta div 2, ' monet 2 zl');
reszta:=reszta mod 2;
writeln(reszta, ' monet 1 zl');
repeat until keypressed;
end.


C++ 


//Wydawanie reszty, C++

#include <iostream>
#include <stdlib.h>

using namespace std;

int main(int argc, char *argv[])
{
//tablica dostepnych nominalow
int N[8]={200, 100, 50, 20, 10, 5, 2, 1};
int R,P, i;

cout << "Podaj reszte do wyplacenia: ";
cin >> R;

i=0;
while (R>0) //dopoki nie wydano calej reszty
{
if (R >= N[i]) //sprawdz czy mozna wydac danym nominalem
{
P=R / N[i]; //ile razy wydac dany nominal
R=R-(N[i]*P); //zmniejsz reszte o wydany nominal
cout << N[i] << " x " << P << endl; //wypisz wynik
}
i++; //rozpatrz kolejny nominal
}

system("PAUSE");
return 0;
}


VBA (Visual Basic for Applications)

Sub skomplikowany_program() ''''stworzenie funkcji celu i wzoru na prostą ograniczającą''' Range("b1") = "cel" Range("b2").Formula = "=sin(" & Cells(2, 3).Address & ")+ 1/2*" & Cells(2, 3).Address Range("c1") = "x=" Range("a4") = "prosta" Range("b4").Formula = "=-0.7*" & Cells(2, 3).Address & "+10" ''''stworzenie formuły, która będzie wykorzystywana przez Solvera jak warunek ograniczający''' Range("a6") = "warunek" Range("b5").Formula = "=" & Range("b2").Address & "-" & Range("b4").Address Range("c5") = "<" Range("d5") = 0 ''''stworzenie "pierwszej" kolumny Tabeli Danych (a więc x=0, x=0.2, x=0.4 ... x=10)''' Cells(10, 1) = 0 For i = 1 To 50 Cells(i + 10, 1) = Cells(i + 9, 1) + 0.2 Next i ''''zmiana szerokości kolumny''' Columns(2).ColumnWidth = 12 ''''dodanie tekstu i formuły w nagłówku "drugiej" kolumny Tabeli Danych''' Range("b8") = "funkcja celu" Range("b9").Formula = "=" & Range("b2").Address ''''dodanie tekstu i formuły w nagłówku "trzeciej" kolumny Tabeli Danych''' Range("c8") = "prosta" Range("c9").Formula = "=" & Range("b4").Address ''''stworzenie Tabeli Danych na podstawie 3 kolumn''' Range(Cells(9, 1), Cells(60, 3)).Table columninput:=Range("c2") ''''stworzenie wykresu na podstawie Tabeli Danych''' Charts.Add ActiveChart.ChartType = xlXYScatterSmoothNoMarkers ActiveChart.SetSourceData Source:=Sheets("Arkusz1").Range("A10:C60"), PlotBy _ :=xlColumns ActiveChart.Location Where:=xlLocationAsObject, Name:="Arkusz1" ActiveChart.SeriesCollection(2).Select ''''wprowadzenie zadania optymalizacji do Solvera - maksymalizacja B2 poprzez zmianę C2''' solverreset solverok setcell:=Range("b2"), maxminval:=1, bychange:=Range("c2") ''''dodanie warunku ograniczającego - B5 to lewa strona, 1 to znak ≤, D5 to prawa strona''' solveradd cellref:=Range("b5"), relation:=1, formulatext:=Range("d5") solversolve userfin
ish:=True End Sub

Źródła informacji

SMS

SMS to usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej. Usługa ta jest wprowadzana także do sieci telefonii stacjonarnej.

MMS

MMS to rozszerzenie funkcji SMS  o możliwość przesyłania multimediów takich jak grafika, animacje, dźwięki, videoklipy itd.

KOMUNIKATORY

KOMUNIKATORY to program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów (komunikacja natychmiastowa  pomiędzy dwoma lub większą liczbą komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet).
Do komunikatorów możemy zaliczyć:
- Gadu-Gadu 






- Skype 







- Messenger








LISTY ELEKTRONICZNE

Listy elektroniczne (e-mail) to usługa internetowa służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.











PORTALE SPOŁECZNOŚCIOWE

Portal społecznościowy to serwis internetowy, który istnieje w oparciu na zgromadzonej wokół niego społeczności. Tworzy tak zwane media społecznościowe.
Do najpopularniejszych portali społecznościowych zaliczamy:
- Facebook




- Nasza Klasa

- Wordpress

- Allegro









BLOGI

Blog to rodzaj strony internetowej zawierającej odrębne, zazwyczaj uporządkowane chronologicznie wpisy. Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery.
Najpopularniejsze serwisy to:
- Blogger

- Blog.pl

-REKLAMY

Reklamy - informacja połączona z komunikatem perswazyjnym. Zazwyczaj ma na celu skłonienie do nabycia lub korzystania z określonych towarów czy usług, popierania określonych spraw lub idei (np. promowanie marki).