Camera obscura

Camera obscura  – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego. Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.

Budowa i zasada działania

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3–1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.

Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: miękkość, łagodne kontrasty, rozmycie, nieskończoną głębię ostrości oraz zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę. Z uwagi na te cechy obrazu camera obscura bywa do dzisiaj wykorzystywana w fotografii artystycznej.

Historia

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów.Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry. 

Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.

Pierwsze zdjęcie zrobione za pomocą camera obscura:

Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy (dzięki nim wykorzystuje się ją do fotografii artystycznej): 

• miękkość,
• łagodne kontrasty, 
• rozmycie, 
• nieskończoną głębię ostrości oraz
• zupełny brak dystorsji (wada optyczna układu optycznego polegająca na różnym powiększeniu obrazu w zależności od jego odległości od osi optycznej instrumentu), 
• pastelową kolorystykę, jeżeli jest wykonany na materiale barwnym.

Camera obscura można zrobić także samemu :) a jak? 

Materiały: 

• czarny 
• brystol 
• nożyczki 
• kalka techniczna
• kawałek folii aluminiowej 
• igła

Czynności:

• Z brystolu musimy zrobić prostopadłościan. Rysujemy szablon i wycinamy.
• Zanim skleimy brystol na środku jednej ze ścian wycinamy niewielki prostokąt.
• Z kalki technicznej wycinamy prostokąt o nieznacznie większych rozmiarach, niż ten wycięty w brystolu i przyklejamy go do brystolu, tak aby zakrywał dziurę.
• Po przeciwległej stronie na środku wycinamy koło o niewielkiej średnicy (np. 1cm).
• W folii aluminiowej robimy dziurkę np. za pomocą igły. Tak wykonaną folię przyklejamy w miejsce wyciętego koła w prostopadłościanie.
• Sklejamy prostopadłościan.

                                          GOTOWE !